Een kijkje nemen op locatie Linschoten stond al lang op mijn lijstje. De afgelopen 6 jaar was het er nog niet van gekomen. De zorgsafari, die medewerkers van Abrona de gelegenheid biedt om een kijkje te nemen bij een Abrona locatie, was een mooie aanleiding om eindelijk locatie Linschoten te bezoeken. En dan wilde ik gelijk kennismaken met vrijwilligers. Dat werd geregeld.
Op woensdag 5 juni reed ik naar Linschoten. Mijn navigatie leidde me langs een smal straatje langs het water. Aan de overkant zag ik de prachtige tuin van locatie Linschoten liggen. Mijn safari was begonnen. Wat een mooie plek om te wonen en te werken.
Ik werd hartelijk ontvangen door begeleider Cathy en mocht gelijk aanschuiven voor het koffiemoment. Ik maakte kennis met vrijwilliger Koos en vrijwilligster Greet en een aantal cliënten. Greet en Koos vertelden dat ze vorige week ondanks de vele regen de avondvierdaagse hadden volbracht. Ik sprak Henry en vertelde dat ik op locatie Sterrenberg werkte. Daar had hij ook gewoond. Hij woont namelijk al bijna 60 jaar bij Abrona. Hij woonde in het hoofdgebouw wat nu het Dienstencentrum is. Ook sprak ik Charlotte. Wij kennen elkaar van lang geleden. Zij kwam naar de dagbesteding in De Meern waar ik toen activiteitenbegeleidster was. We werden beiden blij om elkaar weer te zien. 
Later sprak ik wat uitgebreider met Greet en Koos. Greet kwam in contact met locatie Linschoten toen ze in het dorp een medewerkers van Linschoten tegenkwam. “Ik hoorde het verhaal van Henry die echt heel graag wat vaker bezoek zou willen en dat sprak mij enorm aan. Nu kom ik wekelijks langs bij Henry. Ik geniet ervan om zijn verhaal te horen en hij geniet van de aandacht die ik voor hem heb. Samen spreken we door welke boodschappen hij nodig heeft. Ik kijk wie er nog meer boodschappen nodig hebben en dan gaan we met een paar mensen naar de supermarkt”, vertelt Greet.
Koos is haar man. Hij kwam een keer mee met Greet toen er extra mensen nodig waren om rolstoelen te duwen. Koos zag dat er in de tuin extra onderhoud nodig was en bood aan om de tuin op te komen knappen. “Nu kom ik elke woensdag in de tuin werken en Fred helpt mij dan vaak mee. We hebben echt een klik met elkaar. Ik geniet ervan om zijn verhalen te horen en heeft hij zijn dag niet, dan begin ik alleen en meestal komt hij dan even later toch meehelpen. Naast tuinonderhoud, help ik ook met allerlei andere klussen, zoals iets ophangen, iemand ergens naar toe rijden enz. Daar word ik dan over gebeld om een dagje extra te komen. En als ik kan, dan doe ik dat. Ik voel me hier heel erg welkom. Dat laten de cliënten en de medewerkers goed merken”. En daar is Greet het helemaal mee eens.
Na de koffie wilde Erica mij Linschoten laten zien. Samen stapten we op de duofiets. En Erica weet goed de weg. Ze liet me alle leuke straatjes zien, we fietsen over talrijke bruggen. Onderweg werd er vrolijk gezwaaid. Ik werd nieuwsgierig, “ken je iedereen”? “Nee niet iedereen, maar dat is Wim, die ken ik van de kerk”. Ik zag hoe Erica genoot om mij haar prachtige dorp te laten zien en ik genoot van ‘mijn Safari’ door Linschoten.
Na onze fietstocht schoven we weer even aan bij de dagbestedingsgroep waar iedereen met een eigen handwerkje of knutselactiviteit bezig was.
Toen het tijd werd om te lunchen, nam ik afscheid. Ik had een geweldige ochtend gehad, enthousiaste medewerkers, vrijwilligers en cliënten ontmoet.
Beste mensen van locatie Linschoten, dankjewel voor jullie gastvrijheid!
Anneke Ritzen
Adviseur Informele Zorg