Tijdens de Abrona Zorgsafari mocht Désirée Hoogstraten een kijkje in de keuken nemen van Huis van Leusden. Hoe ze dat heeft ervaren, heeft ze hieronder beschreven:
Op woensdag 15 juni was ik op Zorgsafari. Ik mocht naar Huis van Leusden. Op 14 juni ontving ik al een attent mailtje van de teamleider die mij veel plezier toewenste. Ik had er veel zin in!
Om 17u werd ik uitnodigend ontvangen door een van de begeleiders op de 2e verdieping en (natuurlijk) direct ingezet bij het helpen koken. Komkommer, paprika’s, olijven en tomaten werden door mij kunstig in kleine blokjes gesneden tot een salade bij de soep met stokbrood en kruidenboter. Ondertussen gesprekjes met wie er maar binnenkwam. Zo leerde ik dat er altijd zelf wordt gekookt. De eerder uitgeprobeerde kant-en-klaar maaltijden bevielen niet. Nu wordt het weekmenu door de bewoners bedacht. Elke bewoner mag voor een dag bedenken wat er wordt gegeten. Maar…dan ook zelf klaarmaken! Tuurlijk met hulp van de begeleiding. Zo is elke dag een ander aan de beurt. Alle aanwezige bewoners van de 2e verdieping verzamelden zich om binnen of op het fijne terras te eten. Toen was het al weer tijd om één verdieping hoger te gaan.
Op de 3e verdieping werd ik hartelijk verwelkomd. Ook daar was een bewoner aan het koken. Heel leuk dat dit een bewoner was die ik kende van de CCA. Ik hoefde niets te doen, mocht praten en kijken en mee-eten. Een lekkere cheeseburger op een broodje uit de oven met rauwkost erbij. Erg lekker op zo’n warme dag. Tijdens het eten werd ik getuige van de spannende, onrustige opwinding vanwege het dagje Efteling dat (pas) maandag op de agenda staat. Na het eten pakte ik gewoontegetrouw de borden bij elkaar en liep naar de vaatwasser. Maar dat was niet de bedoeling! Ook hier zijn alle taken die horen bij het runnen van een huishouden verdeeld over de bewoners. Dus ook het afruimen van de tafel en het inruimen van de vaatwasser. Op je handen zitten, kijken, praten en nabij zijn dus. Na de maaltijd kreeg ik een uitgebreide rondleiding en ontstond er een mooi gesprek met een van de begeleiders over haar achtergrond. Hoe leuk dat zij vanuit een heel andere sector (sportonderwijs) nu via BBL bij Abrona werkt. Ze is erg blij met haar overstap en zeer te spreken over de ondersteuning vanuit HR, die haar hierbij op maat helpt. Natuurlijk heb ik gevraagd naar haar ervaringen met de andere afdelingen van Bedrijfsondersteuning en het Intranet. Dat neem ik weer mee naar Huis ter Heide. Tot slot mocht ik nog de prachtige cavia’s van een bewoner van dichtbij bekijken én aaien.
De koffie, met een lekkere koek ter gelegenheid van mijn aanwezigheid, ging ik daarna op de 1e verdieping drinken. Een collega (persoonlijk ondersteuner) heette mij welkom en zat aan de tafel in de woonkamer met z’n laptop open om wat administratieve zaken te doen. Daar kwam weinig van, want ook hier een takenlijst voor het weekend om in te vullen. Wie zorgt voor de thee, wie voor het eten, wie voor de afwas, et cetera. Zonder morren namen alle bewoners een taak op zich. Bij de koffie werd mij verteld hoe de appartementen van de bewoners eruit zagen. Ik had heel veel vragen, maar hield geen rekening met overvragen toen een bewoner er even niet uitkwam. Hij werd boos en liep weg. Stom van mij natuurlijk: te weinig rekening gehouden met de ander. Gelukkig mocht ik later zijn appartement bekijken. Daar bood hij zijn excuses aan en ik de mijne en toen was het vergeven en vergeten. Ik heb gehoord over alle activiteiten die in de buurt worden georganiseerd, bijvoorbeeld bij De Klepper. Ook leuk is dat medewerkers van de drie verdiepingen van Huis van Leusden 1x in de zes weken iets organiseren om de onderlinge ontmoeting van bewoners te stimuleren, bijvoorbeeld darten, bingo en EHBO. Nadat ik van nog twee bewoners het appartement had bewonderd, zat mijn Zorgsafari er om 20u erop.
Wat heb ik in drie uur tijd veel gezien, gehoord en ervaren. Het werkende leven van een zorgmedewerker is zó anders dan dat van mij. Het was leuk om een kijkje in de keuken (letterlijk) van Huis van Leusden te mogen nemen en te ervaren waarvoor we ons werk dagelijks doen. Dank alle bewoners van Huis van Leusden en aan de collega’s voor de gastvrijheid. En dank aan het project Werkgeluk dat de zorgsafari mogelijk maakte.